Spojrzenie jej zagadkowe, pełne sprzeczności, a wszystko to zamknięte w szmaragdowych tęczówkach.
Zbytnia poetyckość zabija potencjał opka, zwłaszcza w przypadku narracji trzecioosobowej personalnej i pierwszoosobowej.
Kiedy każde zdanie będzie rozwleczone, z pięcioma przymiotnikami opisującymi daną rzecz, z wymyślnym szykiem, czytelnik za nic nie wczuje się w postać. Nie ma na to szans. Ponadto może być to męczące. Nie sugerujemy, że w przypadku celowej archaizacji traktowane to będzie jako błąd, ale nawet wówczas należy znaleźć jakieś balans, bo czytelnik może nie wytrzymać przerostu formy nad treścią.
Jak temu zaradzić? To, co niepotrzebne, należy wyciąć z opka i zostawić tylko to, co niezbędne, żeby czytelnik rozumiał akcję i potrafił wyobrazić sobie scenę.
Zanim go uderzyła, zastanawiała się nad doborem koloru lakieru do paznokci, który najlepiej pasowałby do jej oczu, a później zawahała się, czy powinna kroczyć ścieżką zła, ale na końcu i tak przywaliła mu z liścia.
W scenach dynamicznych należy postawić na zdania krótkie. Należy zapisywać je tak, aby jak najmniej słów zawierało jak najwięcej informacji.
Kiedy czyta się o walce między gangami, nie oczekuje się flashbacków, dylematów natury moralnej, tylko… walki, emocji. Postać nie może zaczynać biec, ona ma zapier… Rozumiecie, prawda?
Czarna bluza z czterema żółtymi paskami na lewym ramieniu i dwoma kwadratami na prawym wisiała na wystawie sklepowej, którą Basia mijała. I nigdy więcej nie powróciła do tego myślami...
Szczegółowość i nienaturalność jest… zUa. Tak po prostu. W opeczku należy sprzedać swój pomysł, zachęcić czytelnika wartką akcją, ciekawymi postaciami, a nie… szczegółowym opisem ubrań czy pomieszczenia.
Oczywiście, jeżeli przedmiot / ubranie jest bardzo istotne fabularnie albo jakieś pomieszczenie wpłynęło w sposób szczególny na bohatera, należy to dobrze opisać, ale trzeba pamiętać, żeby nie przesadzić. Skąpe opisy, czyli takie, w których czytelnik nie jest w stanie wyobrazić sobie miejsca akcji, też są złe. Dlatego należy znaleźć równowagę i nie wstawiać wszystkiego w jednej ścianie tekstu.
Można w dialogach przemycić jakąś informację; opowiadać, w jaki sposób kolor ścian wpłynął na bohatera, ale nie można robić z opka zadania z podstawówki na opis obrazka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz